Analiza decyzji w sprawie emerytur byłych funkcjonariuszy służb ochrony państwa

W nawiązaniu do informacji z dnia 6 czerwca 2013 r., zawiadamiamy, iż gruntowna analiza decyzji podjętej przez Europejski Trybunał Praw Człowieka w sprawie emerytur byłych funkcjonariuszy służb ochrony państwa, skłoniła nas do podzielenia się pewną cenną uwagą z naszymi czytelnikami.

Otóż o ile argumentacja przedstawiona w niniejszej decyzji, w przeważającej części jest spójna, logiczna, możliwa do zaakceptowania, a przede wszystkim znajduje swe odzwierciedlenie w dotychczasowej linii orzeczniczej Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, o tyle poważne zastrzeżenia musi budzić stwierdzenie dotyczące braku uprawnionego oczekiwania ochrony praw nabytych w sposób niesłuszny. Zasadnym wydaje się, że aby mówić o niesłusznie nabytych prawach, należałoby w pierwszej kolejności dokonać podziału byłych funkcjonariuszy na tych, którzy przeszli pozytywnie procedurę weryfikacyjną lub też w ogóle nie musieli jej przechodzić oraz na tych, którzy nie zostali pozytywnie zweryfikowani lub też sami z własnej woli weryfikacji się nie poddali.

Wydaje się, iż sytuacja prawna i faktyczna wspomnianych powyżej grup funkcjonariuszy jest na tyle różna, że wymagała ona przynajmniej odrębnego rozpoznania ich skarg. W niniejszej sytuacji, całkowicie uprawniony wydaje się wniosek, iż doszło do swoistej dyskryminacji pewnej grupy byłych funkcjonariuszy znajdujących się w określonej sytuacji faktycznej i prawnej, poprzez potraktowanie ich w sposób identyczny z grupą, znajdującą się w zdecydowanie innej sytuacji faktycznej oraz prawnej (dyskryminacja poprzez jednakowe potraktowanie jednostek znajdujących się w zupełnie odmiennym położeniu).